بررسی اثر تزریق دفروکسامین بر رشد کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور

مقدمه: بتا تالاسمی یکی از شایع ترین بیماری های مزمن خونی در ایران است و افراد مبتلا جهت درمان به تزریق خون و تخلیه آهن نیاز دارند. تحقیقات بیانگر آن است که تخلیه آهن به طور منظم می تواند در جلوگیری از اختلال رشد کودکان تالاسمیک موثر باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین اثر تزریق دفروکسامین(تخلیه کننده آهن) بر رشد جسمی کودکان مبتلا به تالاسمی ماژوربوده است. روش بررسی: پژوهش حاضر مطالعه ای تحلیلی بوده که بر روی 500 کودک مبتلا به تالاسمی ماژور مراجعه کننده به مراکز تزریق خون شیراز انجام شد و نمونه ها از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. از نمونه انتخاب شده تعداد بیمارانی که در پروتکل درمانی خود تزریق دفروکسامین داشته اند گروه مواجهه یافته و بیمارانی که تزریق دفروکسامین نداشته اند گروه مواجهه نیافته(کنترل) محسوب شده اند.ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بوده که از طریق مشاهده مستقیم و مصاحبه با والدین تکمیل گردید. سپس با استفاده از آزمون های آماری استنباطی(مجذور کای و آنالیز واریانس) وspss اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج حاکی از آن بود که 8/62 درصد بیماران به طور منظم دفروکسامین را تزریق می نمودند و بین میانگین قد، وزن و دور بازو (001/0p=) و میانگین دور سر(02/0p=) در دو گروه مورد بررسی تفاوت معنی دار آماری مشاهده گردید. نتیجه گیری: تخلیه آهن به طور موثر توسط تزریق دفروکسامین در سال های اولیه زندگی یکی از راه های اصلی تأمین رشد جسمی کودکان تالاسمیک است و لازم است این درمان همراه با تزریق خون به طور منظم همراه باشد.